Zijn de frequente rampen natuurrampen, door de mens veroorzaakt of een waarschuwing in de laatste dagen?

Zijn de frequente rampen natuurrampen, door de mens veroorzaakt of een waarschuwing in de laatste dagen?

De afgelopen jaren zijn de rampen wereldwijd steeds ernstiger geworden; hierbij kun je denken aan bijvoorbeeld: aardbevingen, overstromingen, bosbranden, plagen, tsunami's, gewelddadige oorlogen en ga zo maar door. Dit soort rampen zijn veel gebeurd en hun reikwijdte is steeds groter geworden, vooral de recentelijke: De Australische bosbranden, vulkaanuitbarsting op de Filippijnen, het nieuwe Corona-virus wat is uitgebroken in de provincie Wuhan van het land China en ondertussen in veel andere landen is doorgedrongen. Vooral deze laatste ramp heeft de aandacht van vele mensen getrokken. Bij een ramp voelen mensen zich vaak paniekerig en hulpeloos. Wij kunnen het dan niet laten om ons af te vragen wat de oorzaak is van deze frequente rampen. Sommige mensen zullen zeggen dat dit een natuurramp is en dit gedurende alle millenia in meer of mindere mate aanwezig is geweest op aarde en dat het daarom normaal is. Sommige mensen zullen zeggen dat dit natuurrampen zijn die worden veroorzaakt door de vernietiging van de ecologische omgeving door de mensheid. Dit zijn allemaal oppervlakkige redenen die eigenlijk ieder mens wel zou kunnen bedenken; maar hebben we weleens overwogen of God misschien door al deze rampen heen iets wil zeggen? Almachtige God zegt: “De laatste dagen zijn aangebroken en landen over de hele wereld zijn in beroering, er is politieke chaos, er doen zich overal hongersnoden, pestilentiën, overstromingen en droogten voor, er zijn catastrofes in de wereld van de mens en de hemel heeft rampspoed omlaag gezonden. Dit zijn tekenen van de laatste dagen.” “Alle rampen zullen één voor één plaatsvinden; alle naties en alle plaatsen zullen rampen ervaren – epidemieën, hongersnoden, overstromingen, droogte en aardbevingen zijn overal. Deze rampen gebeuren niet slechts op een of twee plekken, noch zullen ze in één of twee dagen voorbij zijn, maar in plaats daarvan zullen ze zich over een steeds groter gebied verspreiden, en de rampen zullen steeds zwaarder worden. Gedurende deze tijd zullen allerlei insectenplagen elkaar opvolgen en het verschijnsel van kannibalisme zal in alle plaatsen voorkomen. Dit is mijn oordeel over alle naties en volken.” “Denk eens terug aan de tijd van de ark van Noach: de mensheid was enorm verdorven, was van Gods zegening afgedwaald, werd niet meer door God verzorgd, en was de beloften van God verloren. Ze leefden in duisternis, zonder het licht van God. En dus werden zij losbandig van aard en verloren ze zichzelf in gruwelijk verderf. Dat soort mensen konden niet langer de belofte van God ontvangen; ze waren ongeschikt om het gezicht van God te zien, of om Gods stem te horen, want zij hadden God verlaten, hadden alles wat Hij hen gegeven had van zich afgeworpen en waren de lessen die Hij hen geleerd had vergeten. Hun hart dwaalde verder en verder van God af, en terwijl dit gebeurde, raakten zij verdorven buiten alle verstand en menselijkheid en werden steeds kwaadaardiger. Zodoende naderden zij de dood steeds meer, en werden onderworpen aan de woede en straf van God.”

God vertelt ons duidelijk dat deze ogenschijnlijk normale natuurrampen de voortekenen zijn van de laatste dagen en Gods waarschuwingen zijn voor de mensen in de laatste dagen. Herinnerend aan de tijd dat Noah leefde en de mensen toen al niet naar God wilden luisteren, lieten zij God los, genoten zij van de vreugde van de zonden en deden alleen maar slechte dingen. Alleen God gehoorzaamde Gods woord en bouwde de Ark volgens Gods instructies en predikte in de tussentijd het evangelie; dit heeft 100 jaar geduurd. De mensen geloofden echter op dat moment niet wat Noach zei; berispten, spotten en lasterden Noach zelfs. Zij wilden niet tot God komen om zich te bekeren, maar in plaats daarvan bleven ze maar eten, drinken, leefden in ontucht, deden zonden, verwierpen het evangelie wat door Noach werd gepredikt en verwierpen hiermee Gods redding. Uiteindelijk kwam er een grote vloed en alleen Noach en de zeven leden van zijn gezin werden door Gods beschermd en konden zodoende de ramp overleven. Tegenwoordig besteden de mensen wederom alleen maar aandacht aan eten, drinken en zondigen. Ze zijn losbandig en verliezen zichzelf in een gruwelijk verderf. Zij aanbidden het kwaad en haten de waarheid. Zij leven in de zonden, zonder ook maar na te denken over berouw. Zij zijn nog slechter dan de mensheid in de dagen van Noach. Dit is dan ook de reden waarom er zoveel rampen gebeuren. Wanneer de mensheid God maar blijft weerstaan en slechte daden blijft doen; zullen zij Gods rechtvaardige gezindheid beledigen en zal Gods Zijn toorn naar de mensheid zenden. Echter; voordat de Heer de kwade aarde voorgoed zal vernietigen, doet Hij alles wat maar mogelijk is om de ieder menselijk individu te redden. Daarom zijn de gebeurtenissen van verschillende rampen aan de orde, omdat God hoopt dat mensen dan gaan nadenken over de zin van het leven en op zoek zullen gaan naar de waarheid van het leven. God hoopt dat mensen zich echt kunnen bekeren tot God en weg zullen blijven van slechte daden en uiteindelijk door God zullen kunnen worden beschermd. Dit bevat uiteraard Gods goede bedoelingen om zoveel mogelijk mensen te redden, precies zoals Gods woord zegt: “God had de mens geminacht, omdat de mens vijandig tegenover Hem stond, maar in Zijn hart bleven Zijn zorg, aandacht en barmhartigheid voor de mens onveranderd. Zelfs toen Hij de mensheid vernietigde, bleef Zijn hart onveranderd. Toen de mensheid vol verdorvenheid en tot op zekere hoogte ongehoorzaam aan God was, moest God vanwege Zijn gezindheid en Zijn wezen en in overeenstemming met Zijn beginselen deze mensheid wel vernietigen. Maar vanwege Gods wezen had Hij nog steeds medelijden met de mensheid en wilde Hij de mensheid zelfs op verschillende manieren verlossen, zodat ze konden blijven leven. In plaats daarvan verzette de mens zich tegen God en bleef hij ongehoorzaam aan God en weigerde Gods redding te aanvaarden, dat wil zeggen dat hij weigerde Zijn goede bedoelingen te aanvaarden. Het maakte niet uit hoe God hem riep, hem op dingen wees, hem van dingen voorzag, hem hielp of Zich verdraagzaam tegenover hem opstelde, de mens begreep of besefte het niet en schonk er geen aandacht aan. In Zijn pijn vergat God nog steeds niet de mens Zijn maximale verdraagzaamheid te tonen, in afwachting van het moment dat de mens zich zou omkeren. Nadat Hij Zijn grens had bereikt, deed Hij zonder aarzeling wat Hij moest doen. Met andere woorden, er was een specifieke tijdsperiode en proces vanaf het moment dat God het plan opvatte om de mensheid te vernietigen, tot het moment dat Hij officieel begon met Zijn werk om de mensheid te vernietigen. Dit proces had tot doel de mens de gelegenheid te bieden om te keren, en dat was de laatste kans die God de mens gaf.”

Hoe kunnen wij Gods werk van de laatste dagen dan zoeken om Gods redding te verkrijgen? In de Bijbel staat: “Nog vele dingen heb Ik u te zeggen, doch gij kunt die nu niet dragen. Maar wanneer Die zal gekomen zijn, namelijk de Geest der waarheid, Hij zal u in al de waarheid leiden” (Johannes 16:12-13). “Alzo ook Christus, eenmaal geofferd zijnde, om veler zonden weg te nemen, zal ten anderen male zonder zonde gezien worden van degenen, die Hem verwachten tot zaligheid”  (Johannes 9:28). Uit deze Bijbelteksten kunnen wij zien dat de Heer de waarheid zal uitdrukken om het reddingswerk van de mens te doen. God is nu gekomen en Hij doet het oordeelswerk om de mens te kunnen zuiveren. God wil iedereen redden die Gods werk in de laatste dagen kan aanvaarden, zich kan bekeren tot God, van het kwaad weet te vluchten en ontzag voor God te hebben; precies zoals God deed om de mensheid te redden voor de zondvloed in de tijd van Noach. Dit is ook de laatste kans van volledig redding die God aan de mensheid heeft gegeven.