Jullie moeten in staat zijn onafhankelijk te leven, zelf van Gods woorden kunnen eten en drinken, zelf Gods woorden kunnen ervaren, en een normaal spiritueel leven kunnen leiden zonder het leiderschap van anderen. Jullie moeten in staat zijn voor jullie leven te vertrouwen op Gods woorden van nu, en daarmee binnen te gaan in ware ervaring en ware inzichten te verwerven. Alleen zo zullen jullie in staat zijn standvastig te blijven. Tegenwoordig begrijpen veel mensen de toekomstige tegenspoed en beproevingen niet volledig. In de toekomst zullen sommige mensen tegenspoed ervaren en sommigen zullen te maken krijgen met straf. Deze straf zal strenger zijn, het zal de komst van de feiten zijn. Alles wat je nu ervaart, beoefent en manifesteert, legt de fundering voor de beproevingen van de toekomst en je zult op z'n minst in staat moeten zijn onafhankelijk te leven. Vandaag de dag is de situatie inzake velen in de kerk over het algemeen als volgt: Als er leiders en werkers zijn om het werk te doen, zijn ze gelukkig, en als er geen zijn, zijn ze ongelukkig. Ze schenken geen aandacht aan het werk van de kerk, noch aan hun eigen spirituele levens, en dragen nog niet de geringste last – ze modderen voort als een Hanhao-vogel.[a] Eerlijk gezegd is het werk dat ik in vele mensen heb verricht niet meer dan overwinningswerk, want velen zijn fundamenteel onwaardig te worden vervolmaakt. Slechts een klein deel van de mensen kan worden vervolmaakt. Als je na deze woorden te hebben gehoord, denkt “omdat het werk dat door God is verricht alleen maar is gedaan om mensen te overwinnen, volg ik slechts oppervlakkig”, hoe kan zo'n houding dan acceptabel zijn? Als je werkelijk een geweten bezit, moet je een last dragen en een gevoel van verantwoordelijkheid hebben. Je moet zeggen: “Ongeacht of ik word overwonnen of vervolmaakt, ik moet deze stap van getuigenis op de juiste wijze dragen.” Als een schepsel van God kan iemand volkomen worden overwonnen door God en uiteindelijk in staat zijn God tevreden te stellen en Gods liefde terug te betalen met een hart dat God liefheeft en door zichzelf volkomen aan God te wijden. Dit is de verantwoordelijkheid van de mens, dit is de plicht die elk mens moet nakomen en de last die elk mens moet dragen. De mens moet deze opdracht vervullen. Alleen dan gelooft een mens werkelijk in God. Is wat je op dit moment in de kerk doet het dragen van je verantwoordelijkheid? Dit hangt af van de vraag of je een last te dragen hebt gekregen en van je eigen kennis. Bij het ervaren van dit werk geldt dat als de mens is overwonnen en over ware kennis beschikt, hij in staat zal zijn gehoorzaam te zijn, ongeacht zijn eigen vooruitzichten of lot. Op deze manier zal Gods geweldige werk in zijn geheel worden verwezenlijkt, want jullie mensen zijn tot niets meer in staat dan dit en kunnen geen hogere eisen vervullen. Toch zullen er in de toekomst sommige mensen worden vervolmaakt. Hun kaliber zal verbeteren, in hun geest zullen ze gaan beschikken over een diepere kennis, hun leven zal groeien … Toch zijn er ook sommigen die dit totaal niet kunnen bereiken en dus niet kunnen worden gered. Er is een reden waarom ik zeg dat ze niet kunnen worden gered. In de toekomst zullen sommigen worden overwonnen, sommigen zullen worden geëlimineerd, sommigen zullen worden vervolmaakt en sommigen zullen worden gebruikt – en dus zullen sommigen tegenspoed ervaren, zullen sommigen bestraffing ondergaan (zowel natuurrampen als door de mens veroorzaakte tegenslagen), zullen sommigen worden geëlimineerd en zullen sommigen overleven. Hierbij zal iedereen op basis van zijn soort worden geclassificeerd, elke groep vertegenwoordigt hierbij een type mens. Niet alle mensen zullen worden geëlimineerd, noch zullen alle mensen worden vervolmaakt. Dit komt omdat het kaliber van de Chinezen zo laag is en slechts een kleine minderheid van hen over het soort zelfbewustzijn beschikt dat Paulus had. Onder jullie hebben enkelen dezelfde vastberadenheid God lief te hebben als Petrus of hetzelfde soort geloof als Job. Bijna niemand onder jullie vreest en dient Jehova zoals David deed, die dezelfde mate van trouw tonen. Hoe meelijwekkend zijn jullie!Vandaag de dag is het spreken over vervolmaakt worden slechts één aspect. Wat er ook gebeurt, jullie moeten deze stap van getuigenis altijd op de juiste wijze dragen. Als jullie zou worden gevraagd God in de tempel te dienen, hoe zouden jullie dat dan doen? Als je geen priester zou zijn en niet de status van eerstgeborene of zoon van God zou hebben, zou je dan nog steeds in staat zijn tot trouw? Zou je nog steeds in staat zijn alles te doen wat je maar kunt om het koninkrijk te verspreiden? Zou je nog steeds in staat zijn het werk van Gods opdracht op de juiste wijze te verrichten? Ongeacht hoe zeer je leven is gegroeid, het werk van dit moment zal ervoor zorgen dat je van binnen volledig overtuigd zal zijn en al je opvattingen opzij zet. Gods werk zal je volledig overtuigen, of je nu beschikt over wat nodig is om leven na te streven of niet. Sommige mensen zeggen: Ik geloof alleen in God en ik begrijp niet wat het betekent leven na te streven. En sommigen zeggen: In mijn geloof in God haal ik alles door elkaar. Ik weet dat ik niet vervolmaakt kan worden en dus ben ik klaar om te worden getuchtigd. Zelfs zulke mensen, mensen die gereed zijn om te worden getuchtigd of vernietigd, moeten er ook toe worden gebracht te erkennen dat het werk van dit moment door God wordt uitgevoerd. Sommige mensen zeggen ook: Ik vraag niet om te worden vervolmaakt, maar ik ben op dit moment bereid al Gods training te ontvangen en ik ben bereid normale menselijkheid uit te leven, mijn kaliber te verhogen en al Gods regelingen te gehoorzamen. … Hierbij zullen ze ook zijn overwonnen en zullen ze ook getuigenis hebben afgelegd, wat bewijst dat in deze mensen enige kennis van Gods werk schuilt. Deze fase van het werk is bijzonder snel uitgevoerd en zal in de toekomst in het buitenland nog sneller worden uitgevoerd. Vandaag de dag kunnen mensen in het buitenland al nauwelijks wachten en haasten zich naar China – als jullie dus niet vervolmaakt kunnen worden, houden jullie de mensen in het buitenland op. Op dat moment zal, ongeacht hoe goed jullie zijn binnengegaan of hoe jullie zijn, de tijd komen dat mijn werk zal worden afgerond en volbracht! Mijn werk kan niet in zijn geheel door jullie worden opgehouden. Ik doe het werk voor de hele mensheid en het is niet nodig dat ik nog meer tijd aan jullie besteed! Jullie zijn te ongemotiveerd, het ontbreekt jullie te veel aan zelfbewustzijn! Jullie zijn het niet waard te worden vervolmaakt – jullie hebben nauwelijks enig potentieel! In de toekomst, zelfs wanneer mensen zo laks en slordig blijven en nog steeds niet in staat zijn hun kaliber te verhogen, zal dit niet meer het werk van het gehele universum hinderen. Wanneer het tijd is Gods werk te beëindigen, zal het worden beëindigd, en wanneer het tijd is mensen te elimineren, zullen ze worden geëlimineerd. Natuurlijk zullen degenen die moeten worden vervolmaakt en het waardig zijn te worden vervolmaakt ook daadwerkelijk worden vervolmaakt – maar als jullie echt geen hoop hebben, zal Gods werk niet op jullie wachten! Als je wordt overwonnen, kan dit uiteindelijk ook worden beschouwd als getuigenis afleggen. Er zijn grenzen aan wat God van je vraagt. De hoogte van de gestalte die een mens in staat is te bereiken, komt overeen met de hoogte van het getuigenis dat van hem wordt geëist. Het is niet zoals mensen zich dat voorstellen, dat zo'n getuigenis de allerhoogste grenzen zal bereiken en dat het overweldigend zal zijn – het is onmogelijk dat dit onder jullie Chinezen kan worden bereikt. Ik heb me de hele tijd met jullie beziggehouden, jullie hebben zelf het volgende gezien: Ik heb jullie verteld jullie niet te verzetten, niet opstandig te zijn en geen dingen achter mijn rug om te doen die storen of belemmeren. Ik heb vaak deze woorden recht in het gezicht van de mensen gezegd, maar zelfs dat is niet genoeg – ze hoeven zich maar om te keren en ze veranderen alweer en sommigen beginnen zich heimelijk, zonder blikken of blozen, tegen mij te verzetten. Denk je dat ik hier niets van weet? Denk je dat je mij problemen kunt bezorgen zonder dat dit gevolgen heeft? Denk je dat ik het niet weet wanneer je mijn werk achter mijn rug probeert af te breken? Denk je dat je kleinzielige trucs de plaats van je karakter kunnen innemen? Je doet altijd of je gehoorzaam bent, maar bent in het geheim verraderlijk, je verbergt sinistere gedachten in je hart en zelfs de dood is geen afdoende straf voor mensen zoals jij! Denk je dat enig gering werk van de Heilige Geest in je de plaats kan innemen van je verering van mij? Denk je dat je verlichting hebt verworven doordat je naar de hemel roept? Je kent geen schaamte! Je bent zo waardeloos! Denk je dat jouw 'goede daden' de hemel hebben geraakt, dat de hemel een uitzondering heeft gemaakt en je natuurlijke gaven heeft geschonken die je welsprekend maakt waardoor je in staat bent anderen en mij te bedriegen? Het ontbreekt je zozeer aan rationaliteit! Weet je waar je verlichting vandaan komt? Weet je wiens voedsel je at toen je opgroeide? Je bent zo gewetenloos! Sommigen onder jullie zijn zelfs na vier of vijf jaar onder handen te zijn genomen, niet veranderd. Jullie zijn je bewust van deze dingen. Jullie zouden je bewust moeten zijn van jullie natuur – maak geen bezwaar wanneer je op een dag zult worden verlaten. Sommigen die bij hun dienst zowel degenen boven hen als degenen onder hen bedriegen, zijn stevig onder handen genomen. Sommigen, omdat ze geldbelust zijn, zijn hier in sterke mate aan onderworpen. Sommigen, omdat ze de duidelijke grenzen tussen mannen en vrouwen niet hebben gerespecteerd zijn hier ook in sterke mate aan onderworpen. Sommigen zijn, omdat ze lui zijn, alleen aan het vlees denken en niet handelen volgens de principes wanneer ze de kerken bezoeken, onderworpen om stevig onder handen te worden genomen. Sommigen, omdat ze verzuimen overal te getuigen waar ze heengaan, eigenzinnig en roekeloos handelen, en zelfs willens en wetens zondigen, zijn hier vaak over gewaarschuwd. Sommigen, die tijdens bijeenkomsten alleen maar praten over woorden en doctrines, zich gedragen alsof ze beter zijn dan alle anderen, niet de geringste werkelijkheid van de waarheid hebben, en plannetjes beramen tegen en wedijveren met hun broeders en zusters – zij zijn ten gevolge hiervan vaak ontmaskerd. Ik heb deze woorden zo vele malen tegen jullie gesproken en ik zal het er vandaag niet meer over hebben − doe maar wat jullie willen! Neem jullie eigen beslissingen! Veel mensen zijn niet slechts een of twee jaar onderworpen geweest aan aangepakt worden, bij sommigen heeft het drie tot vier jaar geduurd en bij enkele anderen heeft deze ervaring meer dan een decennium jaar geduurd. Ze werden toen ze gelovigen werden, onderworpen om onder handen te worden genomen, maar tot op dit moment is er weinig in hen veranderd. Wat zeggen jullie, lijken jullie niet op varkens? Kan het zijn dat God je oneerlijk behandelt? Denk niet dat Gods werk niet voltooid kan worden als jullie niet in staat zijn een bepaald niveau te bereiken. Zal God nog steeds op jullie wachten als jullie niet in staat zijn aan Zijn eisen te voldoen? Ik vertel het je duidelijk – dit is niet het geval! Bekijk de dingen niet zo optimistisch! Er geldt een tijdsbeperking voor het werk van dit moment, God plaagt je niet! Vroeger, wanneer mensen de ervaring ondergingen van de beproeving van de dienstdoeners, dachten ze dat om stand te houden in hun getuigenis voor God en om door Hem te worden overwonnen, ze een bepaald punt moesten bereiken – ze moesten gewillig en graag een dienstdoener zijn, ze moesten God elke dag prijzen en niet in het minst losbandig of nonchalant zijn. Ze dachten dat ze alleen dan echte dienstdoeners zouden zijn. Maar is dat werkelijk het geval? Op dat moment werden er verschillende soorten mensen onthuld; ze vertoonden allerlei gedragingen. Sommigen klaagden, sommige verspreidden opvattingen, sommigen gingen niet langer naar bijeenkomsten en sommigen deelden zelfs het geld van de kerk uit. Broeders en zusters spanden tegen elkaar samen. Het was echt een enorme emancipatie, maar het had één positief aspect: Niemand trok zich terug. Dat was het sterkste punt. Ze droegen vanwege dit alles een stap van getuigenis voor Satan, en verkregen later de identiteit van Gods volk en zijn zover als vandaag gekomen. Gods werk wordt niet uitgevoerd zoals jij je dit voorstelt, in tegendeel, wanneer de tijd op is, zal het werk eindigen, ongeacht welk punt je hebt bereikt. Sommige mensen zouden kunnen zeggen: Door zo te handelen redt u geen mensen noch hebt ze lief – u bent niet de rechtvaardige God. Ik vertel het je duidelijk: Het hart van mijn werk van dit moment is je te overwinnen en je getuigenis te laten afleggen. Je redden is slechts een afgeleide; of je wel of niet kunnen worden gered, hangt af van je eigen streven, en houdt geen verband met mij. Toch moet ik je overwinnen. Probeer me niet altijd bij de neus te nemen – vandaag werk ik en red ik jou, niet omgekeerd!Wat jullie nu zijn gaan begrijpen is hogere kennis dan die van wie dan ook in de geschiedenis die niet werd vervolmaakt. Of het nu jullie kennis van beproevingen of van het geloof in God is, het is allemaal hogere kennis dan die van welke persoon dan ook die in God gelooft. De dingen die jullie begrijpen zijn de dingen die jullie te weten komen voordat jullie de beproevingen van omgevingen ondergaan, maar jullie werkelijke gestalte is volledig onverenigbaar met hen. Wat jullie weten is hoger dan wat jullie in de praktijk brengen. Hoewel jullie zeggen dat mensen die in God geloven God zouden moeten liefhebben en niet zouden moeten streven naar zegeningen maar alleen Gods wil zouden moeten willen bevredigen, is wat in jullie levens wordt gemanifesteerd hier ver van verwijderd en enorm besmet. De meeste mensen geloven in God omwille van vrede en andere voordelen. Tenzij het je voordeel oplevert, geloof je niet in God, en als je Gods genadeblijken niet kunt ontvangen, ga je zitten mokken. Hoe kan wat je hebt gezegd je ware gestalte zijn? Wanneer onvermijdelijke moeilijkheden binnen de familie optreden, zoals een kind dat ziek wordt, een geliefde die in het ziekenhuis wordt opgenomen, een slechte oogst, vervolging van familieleden – dingen die veel voorkomen in het dagelijks leven – ben je al niet in staat ze goed te doorstaan. Wanneer zulke dingen gebeuren raak je in paniek, weet je niet wat je moet doen – en meestal begin je over God te klagen. Je klaagt dat Gods woorden je hebben misleid, dat Gods werk met je heeft gerotzooid. Is het niet zo dat jullie zulke gedachten hebben? Denk je dat zulke dingen slechts zelden onder jullie voorkomen? Elke dag van jullie leven gebeuren deze dingen. Jullie denken geen moment aan het succes van jullie geloof in God en hoe jullie Gods wil kunnen bevredigen. Jullie ware gestalte is te klein, zelfs nog kleiner dan dat van een klein kuiken. Wanneer je familiebedrijf verlies lijdt, klaag je over God, wanneer je jezelf in een omgeving bevindt zonder Gods bescherming klaag je nog steeds over God. Je klaagt zelfs wanneer een van je kuikens sterft of een oude koe in de stal ziek wordt, je klaagt wanneer het tijd is voor je zoon om te trouwen maar de familie niet genoeg geld heeft; je wilt de plicht van het ontvangen doen, maar kunt je dat niet veroorloven, en ook dan klaag je. Je zit boordevol klachten en soms ga je hierom niet naar samenkomsten of eet en drink je de woorden van God niet, en de kans is groot dat je voor een lange periode negatief wordt. Niets van wat je nu overkomt, heeft ook maar enige betrekking op je vooruitzichten of lot. Deze dingen zouden ook gebeuren als je niet in God zou geloven. Toch geef je er nu God de verantwoordelijkheid voor en sta je erop te beweren dat God je heeft geëlimineerd. Hoe zit het met je geloof in God, heb je echt je leven aangeboden? Niemand van jullie die God vandaag volgen zou standvastig blijven bij het ondergaan van dezelfde beproevingen als Job, elk van jullie zou ten val komen. En er is, heel eenvoudig, een wereld van verschil tussen jullie en Job. Als vandaag de dag de helft van jullie bezittingen in beslag zou zijn genomen, durven jullie het bestaan van God te ontkennen en als jullie je zoon of dochter zou zijn afgenomen, zou je weeklagend de straat oprennen. Als je enige weg om in je inkomen te voorzien, zou doodlopen, zou je het met God proberen op te nemen. Je zou vragen waarom ik in het begin zoveel woorden heb gesproken om je bang te maken. Op zulke momenten is er niets dat jullie niet zouden wagen te doen. Dit toont aan dat jullie geen enkel waar inzicht hebben verworven en dat jullie nog geen ware gestalte hebben. De beproevingen in jullie zijn te groot omdat je te veel weet, maar wat jullie werkelijk begrijpen is nog niet een duizendste van waarvan jullie je bewust zijn. Stop niet bij louter begrip en kennis. Jullie kunnen het beste bekijken hoe veel jullie werkelijk in de praktijk kunnen brengen, hoe veel van de verlichting en illuminatie van de Heilige Geest werd verdiend door het zweet van jullie eigen harde werk, en in hoe veel van jullie oefeningen jullie je eigen voornemen hebben verwezenlijkt. Je moet je gestalte en oefening serieus nemen. Je moet in je geloof in God niet proberen om voor wie dan ook louter plichtmatig de vereiste handelingen te verrichten – of je uiteindelijk de waarheid en het leven kunt verwerven of niet is afhankelijk van je eigen streven.

In vroeger tijden oefenden mensen zichzelf om bij God te zijn en op elk moment binnen de geest te leven. Vergeleken met de praktijk van vandaag, is dat een eenvoudige vorm van geestelijke oefening; het is de allereerste fase van praktijk in het geloof van de mensen. Als mensen altijd terugvallen op dit soort praktijk in hun leven, zullen ze niet in staat zijn ware levenservaringen binnen te gaan. Ze zullen alleen in staat zijn hun geest te oefenen en op normale wijze in hun hart dichter bij God te komen, en ze zullen er altijd een immens plezier in scheppen om God bij zich te hebben. Ze zullen zich beperken tot de kleine omvang van hun samenzijn met God, en zullen niets diepers kunnen bereiken. Mensen die binnen deze grenzen leven, zijn niet in staat enige vooruitgang van betekenis te boeken. Op enig moment is er de kans dat ze roepen: “Ach! Heer Jezus. Amen!” Zo zijn ze praktisch de hele dag. Het is de praktijk van vroeger tijden, de praktijk waarin men op elk moment binnen de geest leeft. Is dat niet platvloers? Tegenwoordig moet je, wanneer het tijd is om Gods woorden te overpeinzen, je gewoon richten op het overpeinzen van Gods woorden. Wanneer het tijd is om de waarheid in praktijk te brengen, moet je je gewoon richten op het in praktijk brengen van de waarheid. Wanneer het tijd is om je plicht te vervullen, moet je gewoon je plicht vervullen. Dit soort praktijk is in feite erg bevrijdend; het stelt je in vrijheid. Het is niet zoals de oude religieuze mannen bidden en dankzeggen. Natuurlijk was dit vroeger de praktijk van gelovige mensen, maar nu is het te achterhaald om op deze manier te praktiseren. Gods werk bevindt zich nu op een hoger niveau; dat waar tegenwoordig sprake van is, ‘God in het echte leven brengen’, is het belangrijkste aspect van de praktijk. Dit is de normale menselijkheid die mensen geacht worden te hebben in hun echte leven, en wat mensen in hun normale menselijkheid moeten bezitten, zijn alle woorden die God tegenwoordig spreekt. Deze woorden van God in het echte leven brengen is de praktische betekenis van ‘God in het echte leven brengen’. Tegenwoordig moeten mensen zichzelf vooral met het volgende uitrusten: in het ene opzicht moeten ze hun kaliber verbeteren, een opleiding krijgen en hun lees- en begripsvaardigheid verbeteren; in het andere opzicht moeten ze het leven van een correcte persoon leiden. Je bent zojuist vanuit de wereld voor God verschenen; eerst moet je je hart oefenen om stil te zijn in de aanwezigheid van God. Dit is het allereerste begin van de praktijk, alsook de eerste stap om verandering in je levensgezindheid te bewerkstelligen. Sommige mensen zijn in hun praktijk relatief wendbaar; ze denken na over de waarheid onder het werk of het huishouden; ze komen achter de waarheden en principes van praktijk die ze in de werkelijkheid moeten begrijpen. Eén aspect is dat je een gepast mensenleven moet leiden; het andere is dat er intreding in de waarheid moet plaatsvinden. Al deze dingen zijn de beste praktijk voor het echte leven.

Relevante woorden van God:

Wat betekent het om vervolmaakt te worden? Wat betekent het om overwonnen te worden? Aan welke criteria moet je voldoen om overwonnen te worden? En aan welke criteria moet je voldoen om vervolmaakt te worden? Overwinnen en vervolmaken hebben beide het doel de mens te bewerken opdat hij kan terugkeren naar zijn oorspronkelijke gelijkenis en vrij kan zijn van zijn verdorven satanische gezindheid en de invloed van Satan. Dit overwinnen vindt vroeg plaats in het proces van de bewerking van de mens, dat wil zeggen het is de eerste stap van het werk. Vervolmaken is de tweede stap, ofwel het afsluitende werk. Ieder menselijk wezen moet doormaken dat hij overwonnen wordt; anders is hij niet in staat God te kennen en weet hij niet dat er een God is; met andere woorden, hij is dan niet in staat God te erkennen. En wanneer iemand God niet erkent, is het onmogelijk dat hij door God vervolmaakt wordt, want hij voldoet dan niet aan de criteria voor zijn vervolmaking. Als je God niet eens erkent, hoe kun je Hem dan kennen? En hoe zou je Hem zoeken? Je zou ook niet in staat zijn om getuigenis af te leggen aan Hem en al helemaal niet om het vertrouwen te hebben dat je Hem tevredenstelt. Dus voor eenieder die compleet gemaakt wil worden, moet de eerste stap het doormaken van het overwinningswerk zijn. Dit is de eerste voorwaarde. Maar of het nu om overwinning of vervolmaking gaat, beide zijn bedoeld om de mens te bewerken en hem te veranderen en beide zijn een onderdeel van het werk om de mens te beheren. Deze twee stappen zijn nodig om iemand in een compleet mens te veranderen; geen van beide stappen kan worden overgeslagen. Het is waar dat ‘overwonnen worden’ niet erg prettig klinkt, maar in feite is het proces van iemand overwinnen het proces van hem veranderen. Nadat je overwonnen bent, ben je misschien nog niet helemaal verlost van je verdorven gezindheid, maar je hebt er dan wel kennis van genomen. Door het overwinningswerk zul je je beperkte menselijkheid hebben leren kennen en ook je grote mate van ongehoorzaamheid. Hoewel je niet in staat zult zijn deze beide kwijt te raken of te veranderen in de korte periode van het overwinningswerk, zul je ze leren kennen. Dit legt de basis voor jouw vervolmaking. Dus worden overwinnen en vervolmaken beide verricht om de mens te veranderen, om hem van zijn verdorven satanische gezindheid te ontdoen, zodat hij zichzelf volledig aan God kan geven. Het is gewoon zo, dat overwonnen worden de eerste stap is bij het veranderen van de gezindheid van de mens en ook de eerste stap bij de mens is om zich volledig aan God te geven, een stap die lager is dan volmaakt te worden gemaakt. De levensgezindheid van een overwonnen persoon verandert veel minder dan dat van een vervolmaakt persoon. Overwonnen en vervolmaakt worden zijn conceptueel verschillend van elkaar, omdat ze verschillende fasen van het werk vertegenwoordigen en omdat ze aan mensen verschillende maatstaven stellen, waarbij overwinning lagere maatstaven stelt en vervolmaking hogere. Zij die vervolmaakt zijn, zijn rechtschapen mensen, mensen die heilig en puur zijn gemaakt; zij zijn de kristallisaties van het werk van het beheer van de mensheid, ofwel de eindproducten. Hoewel het geen perfecte mensen zijn, zijn het mensen die een zinvol leven proberen te leiden. Maar de overwonnen mensen erkennen alleen verbaal dat God bestaat; zij erkennen dat God Zichzelf heeft geïncarneerd, dat het Woord verschijnt in het vlees, en dat God naar de aarde is gekomen om het werk van oordeel en tuchtiging uit te voeren. Ze erkennen ook dat Gods oordeel en tuchtiging evenals Zijn slaan en loutering heilzaam zijn voor de mens. Dat wil zeggen: ze beginnen net de menselijke gelijkenis aan te nemen en ze hebben enig begrip van het leven, maar nog geen duidelijk beeld. Met andere woorden, ze beginnen net controle te krijgen over hun menselijkheid. Dit zijn de resultaten van overwonnen worden. Wanneer mensen het pad van vervolmaking betreden, kan hun oude gezindheid veranderd worden. Daarnaast blijven hun levens zich ontwikkelen en komen zij geleidelijk aan tot een diepere waarheid. Ze zijn in staat de wereld en allen die niet op zoek zijn naar de waarheid te verafschuwen. Ze verafschuwen vooral zichzelf, maar nog meer kennen ze zichzelf klaarblijkelijk goed. Ze zijn bereid om volgens de waarheid te leven en zij maken het tot hun doel om de waarheid te zoeken. Zij willen niet leven volgens de gedachten die door hun eigen hersenen worden voortgebracht, en ze voelen weerzin tegen de zelfingenomenheid, hoogmoed en eigenwaan van de mens. Ze spreken met een sterk gevoel voor fatsoen, behandelen zaken met inzicht en wijsheid en zijn trouw en gehoorzaam aan God. Als ze een moment van tuchtiging en oordeel ervaren, worden ze niet passief of zwak, maar zijn ze zelfs dankbaar voor Gods tuchtiging en oordeel. Ze geloven dat ze niet zonder Gods tuchtiging en oordeel kunnen; ze kunnen daardoor Zijn bescherming ontvangen. Ze streven geen geloof na van vrede en vreugde en van het zoeken naar brood om de honger te stillen. Evenmin streven ze naar tijdelijk vleselijk genot. Dit zijn de eigenschappen van vervolmaakte mensen. Nadat mensen overwonnen zijn, erkennen ze dat er een God is. Maar welke acties ook het gevolg zijn van het erkennen van Gods bestaan, deze acties in hen zijn beperkt. Wat betekent het eigenlijk: het Woord verschijnt in het vlees? Wat betekent incarnatie? Wat heeft de geïncarneerde God gedaan? Wat zijn het doel en de betekenis van Zijn werk? Wat heb je bereikt als je zoveel van Gods werk hebt ervaren en de daden hebt ervaren van de vleesgeworden God? Alleen wanneer je al deze dingen begrepen hebt, zul je een overwonnen mens zijn. Als je alleen zegt dat je erkent dat er een God is, maar niet datgene achterlaat wat je zou moeten achterlaten en er niet in slaagt het vleselijke genot op te geven dat je op zou moeten geven, maar in plaats daarvan, zoals altijd, blijft hunkeren naar vleselijk comfort, dan ben je niet in staat je vooroordelen tegen je broeders en zusters los te laten. Als je bij veel simpele toepassingen niet in staat bent de tol te betalen om je acties te volbrengen, dan bewijst dit dat je nog steeds niet overwonnen bent. Zelfs als je veel begrijpt, zal dit in dat geval allemaal voor niets zijn. Zij die overwonnen zijn, zijn mensen die enkele eerste veranderingen en een eerste intrede hebben bereikt. Door Gods oordeel en tuchtiging te ervaren krijgen zij basiskennis over God en een basisbegrip van de waarheid. Hoewel je niet in staat bent volledig de werkelijkheid te betreden van veel diepere, gedetailleerde waarheden, ben je wel in staat veel oppervlakkige waarheden in je echte leven in praktijk te brengen, zoals de waarheden betreffende je vleselijke genot of je persoonlijke status. Dit alles wordt natuurlijk bereikt door diegenen die doormaken overwonnen te worden. Ook enkele veranderingen in gezindheid kunnen worden waargenomen in de overwonnen mensen. Hun kledij, hun uiterlijke verzorging en hun leven kunnen bijvoorbeeld veranderen. Hun kijk op het geloof in God verandert, ze krijgen duidelijkheid over het onderwerp van hun zoektocht en hun ambities nemen toe. Tijdens het overwonnen worden kan ook hun levensgezindheid overeenkomstig veranderen. Het is niet zo dat zij helemaal niet veranderen. Het is alleen zo dat hun verandering oppervlakkig is, initieel, en veel kleiner dan de verandering in gezindheid en het nagestreefde doel die zou worden waargenomen wanneer iemand vervolmaakt is. Als tijdens het overwonnen worden de gezindheid van de betreffende persoon helemaal niet verandert en hij niet eens een beetje van de waarheid verwerft, dan wordt deze persoon slechts een stuk afval en is hij totaal nutteloos! Wie niet overwonnen is, kan niet volmaakt worden gemaakt. En als iemand alleen overwonnen wil worden, kan hij niet helemaal volmaakt worden gemaakt, zelfs wanneer zijn gezindheid enkele overeenkomstige veranderingen laat zien tijdens het overwinningswerk. Hij zal ook de initiële waarheden verliezen die hij had verworven. Er is een enorm verschil tussen de mate van verandering in gezindheid in de overwonnen en de vervolmaakte mensen. Maar overwonnen worden is de eerste stap van verandering; het is de basis. Het ontbreken van deze eerste verandering is het bewijs dat iemand God in feite helemaal niet kent, omdat deze kennis afkomstig is van het oordeel. En dit oordeel is een belangrijk onderdeel van het overwinningswerk. Dus ieder vervolmaakt mens heeft doorgemaakt overwonnen te worden. Anders had hij nooit vervolmaakt kunnen worden.

Johannes werkte zeven jaar voor Jezus en had de weg al geëffend toen Jezus kwam. Voor die tijd werd het evangelie van het koninkrijk van de hemel, door Johannes gepredikt door het hele land gehoord, zodat het zich verspreidde door Judea en iedereen hem een profeet noemde. In die tijd wenste Koning Herodes Johannes te doden, maar dat durfde hij niet, want Johannes stond in hoog aanzien bij de mensen, en Herodes was bang dat als hij Johannes zou doden, ze tegen hem in opstand zouden komen. Het werk dat door Johannes gedaan was wortelde zich onder het gewone volk, en hij maakte gelovigen van de Joden. Zeven jaar lang effende hij de weg voor Jezus, tot aan het moment dat Jezus met Zijn bediening begon. En dus was Johannes de grootste van alle profeten. Jezus begon pas officieel met Zijn werk nadat Johannes gevangen was gezet. Voor Johannes was er nooit een profeet geweest die de weg effende voor God, omdat God voor Jezus nooit vleesgeworden was. En aldus, van alle profeten die aan Johannes vooraf gingen, was hij de enige die de weg baande voor de vleesgeworden God, en op deze manier werd Johannes de grootste profeet van het Oude en het Nieuwe Testament. Johannes begon met het verspreiden van het evangelie van het koninkrijk van de hemel zeven jaar voor de doop van Jezus. Voor de mensen leek het alsof het werk dat hij deed boven het daaropvolgende werk van Jezus stond, maar desondanks was hij nog altijd slechts een profeet. Hij werkte en sprak niet in de tempel, maar in de stadjes en dorpjes er buiten. Dit deed hij natuurlijk onder de Joodse natie, en dan in het bijzonder degenen die armoede leden. Johannes kwam zelden in aanraking met mensen van de bovenlaag van de maatschappij, en verspreidde alleen het evangelie onder de gewone mensen van Judea om de juiste mensen voor te bereiden op de Heer Jezus, en geschikte plaatsen klaar te maken waar Hij kon gaan werken. Met een profeet als Johannes om de weg te effenen was de Heer Jezus in staat om direct de weg van Zijn kruis op te gaan zodra Hij aankwam. Toen God vlees werd om Zijn werk te doen, hoefde Hij zich niet bezig te houden met het uitkiezen van mensen, en was het niet nodig persoonlijk mensen of een plaats te zoeken om in te werken. Hij deed zulk werk niet toen Hij kwam; de juiste persoon had alles al voorbereid voor Hem voordat Hij kwam. Johannes had dit werk al voltooid voordat Jezus aan Zijn werk begon, want toen de vleesgeworden God kwam om Zijn werk te doen, ging Hij direct aan het werk aan degenen die lang op Hem gewacht hadden. Jezus was niet gekomen om het herstelwerk van de mens te verrichten. Hij was enkel gekomen om de bediening te volbrengen die Hij moest volbrengen, en al het andere had niets met Hem te maken. Toen Johannes kwam deed hij niets anders dan vanuit de tempel en vanuit de Joden een groep mensen bijeen te brengen die het evangelie van het koninkrijk van de hemel aannamen, zodat zij de objecten mochten worden van het werk van de Heer Jezus. Johannes werkte zeven jaar, wat wil zeggen dat hij het evangelie zeven jaar lang verspreidde. Tijdens zijn werk verrichtte Johannes niet veel wonderen, want zijn werk was het effenen van de weg, het was het werk van voorbereiding. Al het andere werk dat Jezus zou gaan doen had niets met hem te maken; hij vroeg de mensen alleen om hun zonden te belijden en zich te bekeren, en hij doopte mensen, zodat ze gered konden worden. Ofschoon hij een nieuw werk deed, en een pad opende waar de mens nog nooit over had gelopen, effende hij toch slechts de weg voor Jezus. Hij was alleen een profeet die het werk van de voorbereiding deed, en was niet in staat het werk van Jezus te doen. Alhoewel Jezus niet de eerste was die het evangelie van het koninkrijk van de hemel predikte en hoewel Hij verder ging op het pad dat Johannes gestart was, was er toch niemand anders die Zijn werk kon doen, en het was hoger dan het werk van Johannes. Jezus kon Zijn eigen weg niet voorbereiden; Zijn werk werd rechtstreeks namens God uitgevoerd. En dus, hoeveel jaren Johannes ook werkte, hij was nog steeds een profeet, en nog steeds iemand die de weg effende. De drie jaar werk die Jezus deed overtroffen de zeven jaar van Johannes, want de inhoud van Zijn werk was niet hetzelfde. Toen Jezus Zijn bediening begon, wat ook het einde markeerde van het werk van Johannes, had Johannes genoeg mensen en plaatsen voorbereid die de Heer Jezus kon gebruiken, en het waren er genoeg voor de Heer Jezus om drie jaar werk te beginnen. En aldus, zodra het werk van Johannes afgelopen was, begon de Heer Jezus officieel met Zijn eigen werk, en werden de woorden die door Johannes waren gesproken terzijde geworpen. Dat komt doordat het werk dat door Johannes gedaan was alleen bedoeld was als een overgangsfase, en zijn woorden waren niet de woorden des levens die de mens naar nieuwe groei zouden leiden; zijn woorden waren uiteindelijk maar voor tijdelijk gebruik.